O dyferencjach czyli różnicach we włoskim i hiszpańskim cz II

Tym razem parę słów o różnicach w gramatyce na poziomie podstawowym. Już na pierwszy rzut oka widać, że w języku hiszpańskim jest zdecydowanie mniej końcówek i nieregularności.

Hiszp. sustantivo vs wł. sostantivo

W języku hiszpańskim do tworzenia liczby mnogiej rzeczownika używamy końcówek –s lub –es (podobnie jak w angielskim). Kilka przykładów:

chico – chłopiec,  chicos– chłopcy

chica- dziewczyna, chicas– dziewczyny

universidad- uniwersytet, universidades- uniwersytety

reloj- zegarek, relojes– zegarki

Aby utworzyć liczbę mnogą w języku włoskim zmieniamy końcówki w następujący sposób:

  • o-i a- e               e-i

ragazzo- chłopiec , ragazzi- chłopcy

ragazza- dziewczyna, ragazze- dziewczyny

chiave- klucz, chiavi-klucze

Wyrazy zakończone na –e mogą być żeńskie lub męskie. O tym czy dane słowo jest rodzaju żeńskiego (femminile) czy męskiego (maschile) będzie nas informował rodzajnik (articolo).

  • Oprócz tego mamy słowa, których ostatnia samogłoska jest akcentowana i co za tym idzie nie zmieniają formy w liczbie mnogiej (plurale):

città – miasto,    città- miasta

università- uniwersytet ,  università- uniwersytety

  • Rzeczowniki zakończone na spółgłoskę, które zazwyczaj są wyrazami obcego pochodzenia, również nie zmieniają formy w liczbie mnogiej:

bar- bar,  bar- bary

autobus- autobus, autobus- autobusy

  • Czasami rzeczownik zmienia rodzaj w liczbie mnogiej i ma nieregularną końcówkę:

uovo – jajko (r. męski), uova – jajka (r. żeński)

dito- palec (r.m), dita- palce (r.ż)

Hiszp. artículo determinado vs wł. articolo determinativo

W obu językach występuje rodzajnik określony (brak go w języku polskim, ale jest obecny w niemieckim – der, die, das i angielskim the). I znowu w języku hiszpańskim mamy mniej możliwości niż we włoskim.

EL – r.m przed spółgłoską i samogłoską  LOS– l.mn  np. el chico- los chicos

LA– r.ż przed spółgłoską i samogłoską  LAS– l.mn  np. la chica- las chicas

We włoskim trzeba zwrócić uwagę czy wyraz rozpoczyna się na spółgłoskę, samogłoską, lub zlepek spółgłosek. Mamy 7 rodzajników określonych (il, lo, l’, la, i, gli, le)

IL  – r.m przed spółgłoską   I- l.mn   np. il ragazzo, i ragazzi

L’– r.m przed samogłoską   GLI-l.mn  np. l’amico (przyjaciel), gli amici

LO– r.m przed z,y,x, st,sp,sv, ps  GLI-l.mn np. lo studente (student), gli studenti

LA- r.ż przed spółgłoską  LE– l.mn  np. la ragazza- le ragazze

L’ – r.ż przed samogłoską  LE– l.m  np. l’amica- le amiche

Poniżej znajdziecie tabelkę podsumowującą, w której dodałam  jeszcze dla porównania przyimki połączone z rodzajnikami (wł.preposizioni articolate). Zmora moich kursantów, ale pocieszę was, że do opanowania ;-) Przekonajcie się sami na kursie włoskiego!

 

rzeczownik, liczba mnoga

español                                                              italiano
 – s lub –es                  o – i     a -e     e –i

końcowa samogłoska akcentowana – bez zmiany

zakończone na spółgłoskę – bez zmiany

niektóre rzeczowniki zmieniają rodzaj i końcówkę w l.mn
rodzajnik określony
el, la, los, las il, lo, l’, la, i, gli, le
przyimki połączone z rodzajnikami
al, del al, allo, all’, alla, ai, agli, alle

del, dell’, dello, della, dei, degli, delle

sul, sull’, sullo, sulla, sui, sugli, sulle

nel, nell’ nello, nella, nei, negli, nelle